Haploidalne formy traw stanowią bardzo interesujący materiał do badań cytogenetycznych i kariologicznych, a ponadto haploidy, zwłaszcza gatunków obcopylnych, mogą służyć do szybkiego uzyskiwania roślin homozygotycznych, które są przydatne do badań genetycznych i prac hodowlanych. Dużą wartość w badaniach genetycznych i taksonomicznych ma analiza kariotypu u traw. Dotyczy ona określenia nie tylko liczby chromosomów, ale także długości chromosomów i ich ramion, rozmieszczenia centromerów i wtórnych przewężeń na chromosomach, obecności satelitów itp. Uporządkowane według wielkości i odpowiednio ponumerowane chromosomy są przedstawiane w formie tzw. kariogramów lub idiogramów jako cecha charakterystyczna gatunku lub formy. W ostatnich latach obserwuje się znaczny postęp w analizie kariotypu traw dzięki stosowaniu różnicowego barwienia chromosomów, co pozwala określić rozmieszczenie odcinków heterochromatynowych i znacznie ułatwia identyfikację chromosomów. Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że niektóre gatunki traw, jak np. z rodzaju Lolium, cechuje dość duża stałość w zakresie budowy kariotypu, w przeciwieństwie do tego gatunki w rodzaju Festuca wykazują często pewien polimorfizm kariotypu.
