Wartość użytkowa siana zależy od składu chemicznego roślin. Pod względem procentowej zawartości białka pierwsze miejsce zajmuje lucerna; natomiast siano koniczyny czerwonej i esparcety ma wyższą wartość pokarmową wyrażoną w jednostkach owsianych. W sianie komonicy zwyczajnej zawartość białka jest nieco niższa niż w sianie lucerny. Skład chemiczny nostrzyka jest w dużej mierze uzależniony od wieku roślin. Obok składników podstawowych, w niektórych gatunkach występują substancje niepożądane, a mianowicie: kumaryna i olejek eteryczny w nostrzyku, garbniki w przelocie i cjanowodór w kwiatach zielonej komonicy. Zmienność składu chemicznego odmian w ramach tego samego gatunku wynika z różnego stosunku liści do łodyg i różnic w podbieraniu składników pokarmowych. Duży wpływ na wartość siana mają warunki klimatyczne. W klimacie wilgotnym i chłodnym zawartość białka jest zwykle niższa, ale rośliny starzeją się wolniej. Klimat kontynentalny sprzyja gromadzeniu białka, jednak w warunkach nadmiernej suszy, przy dużym niedostatku wody, maleje zawartość białka, a wzrasta procent włókna. Zespół czynników klimatycznych ulega zmianie w ciągu sezonu wegetacyjnego, ćo znajduje wyraz w składzie chemicznym roślin z poszczególnych pokosów.
