Zawartość wody jako główny czynnik zachowania żywotności nasion przechowywanych
Zawartość wody w przechowywanych nasionach nie powinna przekraczać tzw. wilgotności krytycznej, powyżej której rozpoczynają się w nasionach intensywne procesy dysymilacyjne. Nasiona przeznaczone do składowania powinny mieć tzw. kondycjonalną zawartość wody, o wartości poniżej wilgotności krytycznej. Zawartość wody optymalna dla długotrwałego przechowywania nasion nie przekracza często kilku procent ich świeżej masy. Tak mała zawartość wody jest szczególnie korzystna do przechowywania nasion w szczelnych pomieszczeniach oraz w hermetycznych zbiornikach. Nasion niektórych drzew nie można jednak przechowywać na sucho, gdyż zamierają w trakcie wysuszenia. Przechowuje się je w stanie wysokiej zawartości wody bądź, jak np. bukiew w stanie niskiej zawartości wody, lecz w ujemnej temperaturze. Zawartość wody w nasionach sama przez się nie jest jeszcze czynnikiem decydującym o bezpiecznym przechowywaniu nasion. Dla celów praktycznych istotne znaczenie ma dokładne ustalenie wilgotności powietrza znajdującego się wokół nasion. Od wilgotności tej (ściśle mówiąc od prężności pary wodnej w powietrzu) zależy aktualna zawartość wody w nasionach, czyli ich wilgotność równoważna. Według Owen za maksymalnie dopuszczalną wilgotność powietrza w czasie przechowywania należy przyjąć około 60%. Zdaniem Lityńskiego oraz Lityńskiego i in. wilgotność optymalna dla długiego przechowywania nasion większości gatunków nie może przekraczać 60% wilgotności powietrza, a dla nasion wrażliwszych ? 50%, a nawet 40% (np. dla cebuli). Natomiast optymalna zawartość wody w samych nasionach większości gatunków roślin rolniczych wynosi 4?8%.
